CABARAN CALON PAKATAN HARAPAN
Pilihan Raya Kecil (PRK) P132 Port Dickson yang akan menyaksikan persaingan 7 penjuru melibatkan calon Parti Keadilan Rakyat (PKR) mewakili Pakatan Harapan (PH), DS Anwar Ibrahim, yang mempertahankan kerusi PH dimenangi dalam PRU14 bersama calon Pas dan 5 orang calon bebas, memiliki ciri kelainan berbanding dengan 3 PRK pasca PRU14. PRK P132 beragenda besar untuk memberi laluan kepada bakal Presiden PKR menyertai Parlimen dalam rangka kerajaan baru PH memerlukan tenaga Anwar Ibrahim membantu pemerintah.
Rekod penyertaan Anwar dalam politik tanah air bermula kejayaan merampas kerusi PAS iaitu Parlimen Permatang Pauh dalam PRU 1982, satu kawasan atau bahagian pilihan raya majoriti pengundi Melayu. Permatang Pauh sudah sinonim dengan nama Anwar, beberapa kali memenangi kerusi Parlimen Permatang Pauh, hilang kelayakan bertanding dan memenangi semula kerusi ini, kemudian hilang kelayakan kali kedua lantaran hukuman penjara.
Kali ini ruang disediakan untuk Anwar kembali ke Parlimen menerusi kawasan campuran. Kawasan P132 mempunyai seramai 42.66% pengundi Melayu, Cina 32.51%, India 21.40% dan lain-lain kaum 3.46%. Mempertaruhkan Anwar di kawasan campuran dalam rangka mempersiapkan Anwar sebagai Perdana Menteri ke 8, menepati matlamat meletakkan calon PM mewakili semua kaum. Satu mekanisme politik masa depan berasaskan perpaduan kaum berbeza dengan semua Perdana Menteri Malaysia adalah mewakili kawasan majoriti Melayu, kubu kuat UMNO: Kuala Kedah, Pekan, Sri Gading, Kubang Pasu, Kepala Batas dan Langkawi.
Sebagai calon yang diberi laluan istimewa dan digambarkan bakal peneraju kerajaan, Anwar bersama PH akan berdepan dengan beberapa cabaran untuk menjadikan kemenangan bergaya di P132.
Cabaran utama ialah kuantiti dan kualiti kemenangan. Jika PH boleh menang dengan majoriti 17,710 undi atau 28.87% dalam persaingan 3 penjuru dalam PRU14, calon yang ditonjolkan sebagai bakal PM, pastinya dengan angka yang lebih besar. Anwar perlu menang lebih besar dari kemenangan calon PH dalam PRU14, untuk menonjolkan kewibawaan dan kelebihan yang ada pada calon PM masa depan. Tambahan pula, yang lebih dihighlightkan PRK ini untuk membolehkan laluan Anwar ke tampuk kerusi PM.
Cabaran kedua ialah kemampuan PRK P132 dapat menarik peratusan keluar mengundi yang tinggi sebagai gambaran sokongan besar penglibatan khalayak pengundi dalam memilih seorang bakal PM. Dalam 3 PRK terakhir: Sungai Kandis, Balakong dan Seri Setia menyaksikan peratusan keluar mengundi yang terlalu rendah, bawah 50%. Lantaran pencapaian cemerlang PH dalam PRU14 dengan majoriti besar, memungkinkan pengundi kurang peduli dengan proses demokrasi yang tidak menjejaskan pengukuhan kerajaan PH di negeri Selangor. Ketiga-tiga PRK tersebut hanya mempunyai dua matlamat: di pihak kerajaan untuk mengisi dan mempertahankan kerusi, sementara di pihak pembangkang untuk mengukur sejauhmana penilaian prestasi kerajaan dan peranan pembangkang.
Lebih 80% keluar mengundi di P132 dalam PRU14, setara dengan peratusan nasional, sejauhmanakah kemampuan penonjolan Anwar sebagai bakal PM dapat menarik peratusan keluar mengundi yang tinggi. Peratusan keluar mengundi yang kecil yang relatifnya pungutan undi dan majoriti kemenangan yang lebih rendah daripada pencapaian calon PH dalam PRU14. Kealpaan jentera pilihan raya PH dalam PRK ini berusaha mempastikan angka keluar mengundi yang tinggi, sedikit sebanyak akan merencatkan harapan penonjolan calon PM.
Cabaran ketiga kepada Anwar ialah keupayaan menguasai atau menarik pengundi Melayu menyokong PH, apabila calon-calon PKR sebelum ini tewas di kerusi majoriti Melayu atau daerah mengundi majoriti Melayu.
Bahagian pilihan raya Parlimen Port Dickson (dulunya Teluk Kemang) mempunyai 5 bahagian pilihan raya negeri: Chuah, Lukut, Bagan Pinang, Linggi dan Seri Tanjung (dulunya Port Dickson) yang menggambarkan penguasaan kerusi negeri berkaitan dengan komposisi kaum. Sokongan kepada parti atau pakatan parti mudah dibaca berasaskan taburan pemilih mengikut kaum, bermula PRU 12 (PRU 2008).
Chuah dan Lukut adalah kawasan majoriti pengundi Cina yang menguasai 55% jumlah pengundi. Chuah dimenangi calon PKR, sementara Lukut menjadi kubu DAP, dalam 3 PRU terakhir. Seri Tanjung, kawasan campuran, dengan taburan pengundi hampir sama ramai bagi etnik Melayu, Cina dan India. Seri Tanjung dikuasai oleh PKR menerusi calon India, sejak PRU12. BN meletakkan calon MCA di Chuah dan Lukut dan calon MIC di Seri Tanjung dalam tempoh 4 PRU terakhir. Dalam PRU 11 (PRU 2004), BN menguasai semua kerusi berkenaan dengan perolehan lebih 60% undi popular.
Bagan Pinang dan Linggi adalah kawasan majoriti Melayu dengan 71% di Bagan Pinang dan 60% di Linggi, yang menyaksikan BN menerusi calon UMNO menguasai kerusi-kerusi ini sejak sekian lama. Sejauhmanakah kemampuan Anwar mengaut undi Melayu lantaran pemboikotan BN yang dikepalai UMNO. Adakah undi Melayu ikut memboikot PRK P132 yang boleh mengurangkan peratusan keluar mengundi serta peratusan sokongan pengundi Melayu kepada calon PH.
Rekod penyertaan Anwar dalam politik tanah air bermula kejayaan merampas kerusi PAS iaitu Parlimen Permatang Pauh dalam PRU 1982, satu kawasan atau bahagian pilihan raya majoriti pengundi Melayu. Permatang Pauh sudah sinonim dengan nama Anwar, beberapa kali memenangi kerusi Parlimen Permatang Pauh, hilang kelayakan bertanding dan memenangi semula kerusi ini, kemudian hilang kelayakan kali kedua lantaran hukuman penjara.
Kali ini ruang disediakan untuk Anwar kembali ke Parlimen menerusi kawasan campuran. Kawasan P132 mempunyai seramai 42.66% pengundi Melayu, Cina 32.51%, India 21.40% dan lain-lain kaum 3.46%. Mempertaruhkan Anwar di kawasan campuran dalam rangka mempersiapkan Anwar sebagai Perdana Menteri ke 8, menepati matlamat meletakkan calon PM mewakili semua kaum. Satu mekanisme politik masa depan berasaskan perpaduan kaum berbeza dengan semua Perdana Menteri Malaysia adalah mewakili kawasan majoriti Melayu, kubu kuat UMNO: Kuala Kedah, Pekan, Sri Gading, Kubang Pasu, Kepala Batas dan Langkawi.
Sebagai calon yang diberi laluan istimewa dan digambarkan bakal peneraju kerajaan, Anwar bersama PH akan berdepan dengan beberapa cabaran untuk menjadikan kemenangan bergaya di P132.
Cabaran utama ialah kuantiti dan kualiti kemenangan. Jika PH boleh menang dengan majoriti 17,710 undi atau 28.87% dalam persaingan 3 penjuru dalam PRU14, calon yang ditonjolkan sebagai bakal PM, pastinya dengan angka yang lebih besar. Anwar perlu menang lebih besar dari kemenangan calon PH dalam PRU14, untuk menonjolkan kewibawaan dan kelebihan yang ada pada calon PM masa depan. Tambahan pula, yang lebih dihighlightkan PRK ini untuk membolehkan laluan Anwar ke tampuk kerusi PM.
Cabaran kedua ialah kemampuan PRK P132 dapat menarik peratusan keluar mengundi yang tinggi sebagai gambaran sokongan besar penglibatan khalayak pengundi dalam memilih seorang bakal PM. Dalam 3 PRK terakhir: Sungai Kandis, Balakong dan Seri Setia menyaksikan peratusan keluar mengundi yang terlalu rendah, bawah 50%. Lantaran pencapaian cemerlang PH dalam PRU14 dengan majoriti besar, memungkinkan pengundi kurang peduli dengan proses demokrasi yang tidak menjejaskan pengukuhan kerajaan PH di negeri Selangor. Ketiga-tiga PRK tersebut hanya mempunyai dua matlamat: di pihak kerajaan untuk mengisi dan mempertahankan kerusi, sementara di pihak pembangkang untuk mengukur sejauhmana penilaian prestasi kerajaan dan peranan pembangkang.
Lebih 80% keluar mengundi di P132 dalam PRU14, setara dengan peratusan nasional, sejauhmanakah kemampuan penonjolan Anwar sebagai bakal PM dapat menarik peratusan keluar mengundi yang tinggi. Peratusan keluar mengundi yang kecil yang relatifnya pungutan undi dan majoriti kemenangan yang lebih rendah daripada pencapaian calon PH dalam PRU14. Kealpaan jentera pilihan raya PH dalam PRK ini berusaha mempastikan angka keluar mengundi yang tinggi, sedikit sebanyak akan merencatkan harapan penonjolan calon PM.
Cabaran ketiga kepada Anwar ialah keupayaan menguasai atau menarik pengundi Melayu menyokong PH, apabila calon-calon PKR sebelum ini tewas di kerusi majoriti Melayu atau daerah mengundi majoriti Melayu.
Bahagian pilihan raya Parlimen Port Dickson (dulunya Teluk Kemang) mempunyai 5 bahagian pilihan raya negeri: Chuah, Lukut, Bagan Pinang, Linggi dan Seri Tanjung (dulunya Port Dickson) yang menggambarkan penguasaan kerusi negeri berkaitan dengan komposisi kaum. Sokongan kepada parti atau pakatan parti mudah dibaca berasaskan taburan pemilih mengikut kaum, bermula PRU 12 (PRU 2008).
Chuah dan Lukut adalah kawasan majoriti pengundi Cina yang menguasai 55% jumlah pengundi. Chuah dimenangi calon PKR, sementara Lukut menjadi kubu DAP, dalam 3 PRU terakhir. Seri Tanjung, kawasan campuran, dengan taburan pengundi hampir sama ramai bagi etnik Melayu, Cina dan India. Seri Tanjung dikuasai oleh PKR menerusi calon India, sejak PRU12. BN meletakkan calon MCA di Chuah dan Lukut dan calon MIC di Seri Tanjung dalam tempoh 4 PRU terakhir. Dalam PRU 11 (PRU 2004), BN menguasai semua kerusi berkenaan dengan perolehan lebih 60% undi popular.
Bagan Pinang dan Linggi adalah kawasan majoriti Melayu dengan 71% di Bagan Pinang dan 60% di Linggi, yang menyaksikan BN menerusi calon UMNO menguasai kerusi-kerusi ini sejak sekian lama. Sejauhmanakah kemampuan Anwar mengaut undi Melayu lantaran pemboikotan BN yang dikepalai UMNO. Adakah undi Melayu ikut memboikot PRK P132 yang boleh mengurangkan peratusan keluar mengundi serta peratusan sokongan pengundi Melayu kepada calon PH.
Tiada ulasan:
Catat Ulasan