Keberanian Pemimpin Politik Cina

KEBERANIAN KEPIMPINAN POLITIK CINA

Dalam politik kepartian di Malaysia, kepimpinan parti-parti politik yang berteraskan sokongan masyarakat Cina lebih menampilkan keberanian membuat percaturan menerusi pendapat awam. Ini dibandingkan dengan pemimpin politik parti-parti yang didokongi oleh orang-orang Melayu, dan masyarakat lain. Hakikat ini dapat diperhatikan kepada senario sepanjang perjalanan 54 tahun selepas merdeka.

Dengan kata lain, pemimpin politik Cina lebih berani mendedahkan diri kepada percaturan hidup mati. Sungguhpun ada, penglibatan pemimpin Melayu, tetapi lebih menonjol di kalangan politikus Cina. Dalam Pilihan Raya Umum (PRU) 1982, Dato' Lee San Choon, Presiden MCA, yang telah 4 penggal menang di kerusi Parlimen Segamat,  mengorbankan diri meninggalkan kerusi selamat, untuk mencabar Pengerusi Kebangsaan dan Pengasas DAP, Dr Chen Man Hin. Dr Chen menangi kerusi Seremban sejak PRU 1969.

Sungguhpun Lee San Choon menang dengan majoriti kecil 845 undi,  dalam sangan "battle of the giants" tetapi ianya satu kejayaan besar mengikut pengiraan politik, kemenangan di kubu musuh, amat menakjukkan. Kemenangan Lee menggambarkan kehendak sebenar orang Cina dan membuktikan kemantapan MCA di bawah kepimpinan beliau. Lee hendak mengesahkan MCA adalah organ yang sebenarnya mewakili suara masyarakat Tionghua.

Selepas berjaya di medan tempur dalam kubu musuh, Lee San Choon meletak jawatan sebagai MP. Dalam pilihanraya kecil parlimen Seremban pada 19/11/1983, Chen Man Hin rampas kembali kerusinya yang hilang dengan majoriti besar menumpaskan Ketua Pergerakan Wanita MCA Negeri Sembilan, Rosie Teh dengan majoriti 6,393 undi. Undi Chen Man Hin meningkat dari 49 peratus kepada 57.7 peratus.

Kehebatan pengorbanan diulangi sekali lagi dalam PRU 1990. Keistimewaan kepimpinan Dr Lim Chong Eu yang sentiasa berjaya menghadapi beberapa ujian sebelum itu, hadapi cabaran cukup sengit dalam karier politiknya. DAP melalui Projek Tanjong 11, mengetengahkan pemimpin utamanya, Lim Kit Siang, meninggalkan kubunya di Kota Melaka dan Petaling Jaya, berhijrah ke Pulau Pinang untuk mencabar Lim Chong Eu.

Lim Chong Eu punyai charismatic kepimpinan masyarakat Cina. Beliau adalah Presiden MCA selepas Tun Tan Cheng Lock. Setelah hadapi krisis dalam Parti Perikatan pimpinan Tunku menjelang PRU pertama, 1959, beliau meletak jawatan  dan keluar parti. MCA berdepan dengan PRU 1959 dipimpin oleh Tan Siew Sien, anak Tan Cheng Lock.

Beliau menubuhkan parti multiracial United Democratic Party (UDP) bersama beberapa tokoh semasa yang meninggalkan MCA bersama beliau digabungkan dengan bekas ahli Parti Negara (pimpinan Dato' Onn Jaafar). Antaranya termasuklah Tan Joo Hing (bekas pemimpin MCA), Dato' Zainal Abidin Abas (bekas pegawai tadbir kanan bersama Dato' Onn menubuhkan Parti Negara). Dalam PRU 1964, Lim Chong Eu menang kerusi parlimen tunggal UDP di Tanjung bersama 4 kerusi Dun Pulai Pinang.

Dalam tahun 1968, Lim Chong Eu menggabungkan tenaga bersama bekas anggota Partai Buruh seperti Dr Tan Chee Khoon, V. Veerapan, V. David bersama ahli akdemik Prof Syed Hussien Alattas dan Prof Wong Gung-wu menubuhkan sebuah parti, Gerakan Rakyat Malaysia (Gerakan). Dalam PRU 1969, hasil persefahaman DAP-Gerakan-PPP, mengwujudkan pertandingan satu lawan satu dengan Perikatan, membuahkan kejatuhan kerajaan Perikatan pimpinan MCA di Pulau Pinang, serta kebuntuan Perikatan bentuk kerajaan negeri di Perak dan Selangor kerana kegagalan mendapat simple majority. Kedudukan kerusi Perikatan dengan gabungan pembangkang ialah di Perak 19:21, Selangor 14:14. Gerakan bentuk kerajaan negeri di Pulau Pinang di bawah Lim Chong Eu.

Dalam tahun 1974, Gerakan bersama parti-parti lain yang memenangi kerusi dalam PRU 1969, kecuali DAP, Sarawak National Party (SNAP) dan Partai Rakyat Malaya, membentuk Barisan Nasional. BN diketuai Gerakan terus menguasai Pulau Pinang di bawah Lim Chong Eu.

Dalam PRU 1990, Lim Kit Siang yang mengetuai projek Tanjong 11, berjaya menewaskan Lim Chong Eu, di kerusi Dun Padang Kota dengan majoriti 760 undi. Cabaran "battle of the giants" siri kedua ini, membuktikan kesungguhan hasrat DAP menguasai kerajaan Pulau Pinang dan menjuarai hasrat masyarakat Cina. Walaupun gagal kuasai kerajaan tetapi DAP memiliki kerusi terbanyak dalam DUN Pulau Pinang iaitu 14, UMNO 11, Gerakan 7, MIC 1. MCA totally out.

Hebatnya pegangan politikus Cina di Malaysia, selepas kemerosotan MCA dalam PRU 1969, semua Ahli Parlimen MCA menolak sebarang jawatan dalam kerajaan.

Di kalangan kepimpinan parti-parti politik Melayu, belum ada keberanian sedekian rupa dilakukan oleh kepimpinan parti dominan iaitu UMNO dan Pas. Tiada pemimpin besar Melayu meninggalkan kubu dan menyerang medan musuh.

Semasa Tun Hussien Onn jadi Perdana Menteri merangkap Presiden UMNO, beliau cuma dicabar oleh kepimpinan Pas negeri iaitu Hassan Hussien (Pesuruhjaya Pas Johor) dalam PRU 1978, di Sri Gading.

Tun Dr Mahathir Mohamad mengetuai BN dalam 5 PRU. Cabaran utamanya ialah bila PRU pertama beliau sebagai Perdana Menteri, PRU 1982. Beliau ditentang oleh Yusoff Abdullah Rawa, Timbalan Presiden Pas di Kubang Pasu. Yusoff Abdullah Rawa pernah menewaskan Dr Mahathir dalam PRU 1969 di Kota Setar Selatan (sekarang parlimen Pendang).

Dalam PRU 1986, beliau dicabar oleh Dr Azizan Ismail, lebih dikenali sebagai usahawan berjaya dan kurang dikenali dalam politik nasional. Dr Mahathir pernah dengan sinis menyifatkan Dr Azizan adalah calon utana PM, kiranya BN kalah.

PRU 1990 manifestasi dari percubaan BN menghadapi rakyat setelah UMNO diharamkan serta ujian pertama bagi UMNO (Baru). Pas bergabung dalam pakatan Angkatan Perpaduan Ummah bersama Parti Melayu Semangat 46, Berjasa dan Hamim, melepaskan kerusi Kubang Pasu kepada Presiden Hamim, Dato' Sudin Wahab. Sudin Wahab adalah bekas ADUN Pas. Inilah kali pertama, saya kira ketua parti lawan ketua parti dalam kawasan majoriti Melayu.

Dalam PRU 1995, Pas meletakkan Ahmad Mohd Alim, bekas pegawai polis. Calon yang agak asing dalam calculus politik nasional, untuk mencabar seorang PM.

Di saat BN serta Dr Mahathir sendiri hadapi cabaran getir dalam PRU 1999, Pas menghantar tokoh nasionalnya seorang AJK Pas Pusat Ahmad Subky Abdul Latiff ke Kubang Pasu untuk bertembung dengan PM.

Begitu juga sebaliknya di pihak UMNO. Sebagai perbandingannya yang relevan ialah Menteri Besar Kelantan, Tuanguru Dato' Nik Abdul Aziz Nik Mat (TGNA), kerana penggal kepimpinannya agak panjang. Calon-calon yang diletakkan oleh UMNO/BN menentang TGNA semasa dan sebelum beliau memegang jawatan MB, terdiri dari tokoh-tokoh peringkat bahagian sahaja.

Dalam PRU 1990 yang menghasilkan keputusan yang amat luar biasa, rasionalnya belum ada mana-mana kerajaan yang gagal memenangi sebarang kerusi dan gagal jadi pembangkang dalam DUN atau Parlimen. Itulah natijah dari kematian UMNO 1988. Kekalahan kerajaan Pas 1978, boleh hantar 2 wakil sebagai pembangkang dalam DUN.

Dalam PRU 1990, TGNA yang mempertahankan kerusi negeri Semut Api yang dimenanginya dalam PRU 1986, dicabar oleh bekas ADUN Pas kawasan berkenaan, Wan Mamat Wan Yusoff.

Kawasan pilihanraya Dun Semut Api ditukar nama kepada Cempaka, selepas persempadanan kawasan pilihanraya dan mula digunakan dalam PRU 1995. TGNA yang bertanding di Cempaka dalam PRU 1995, dicabar oleh Yusoff Isa, pemimpin tempatan.

PRU 1999, zaman merudum kali kedua bagi UMNO/BN, UMNO meletakkan Ropli Ishak, juga pemimpin peringkat bahagian. Diikuti Rohani Mamat, Ketua Pergerakan Wanita UMNO Bahagian Pengkalan Chepa dalam PRU 2004 dan Dato' Dr Nik Mohd Zain Omar, Ketua UMNO Bahagian Pengkalan Chepa dalam PRU 2008.

Begitu jugalah, semasa Dato' Sri Tuanguru Abdul Hadi Awang mempertahankan kerusi Dunnya semasa memegang jawatan Menteri Besar, beliau cuma ditentang oleh pemimpin UMNO peringkat bahagian, Dato' Tengku Zainuddin Tengku Zahid, bekas Ketua Pergerakan Pemuda UMNO Bahagian Marang.

Keberanian politikus Melayu adalah berjuang di gelanggang sendiri. Dato' Shahrir Abdul Samad, yang dipecat jawatan Menteri Kebajikan Masyarakat dalam tahun 1988, letak jawatan sebagai Ahli Parlimen Johor Bahru. Beliau bertanding semula dalam pilihanraya kecil tahun berkenaan, sebagai calon bebas berjaya mempertahankan kerusinya mengalahkan calon BN dan PSRM. Kemenangan dengan majoriti  6,000 undi cukup besar bagi seorang calon bebas.

Hari ini, sayang adanya pindaan Perlembagaan di bawah Fasal (6) Perkara 48 Subseksyen 6(5) Jadual Kedelapan Perlembagaan Persekutuan: menghalang Ahli Dewan Rakyat dan ADUN yang letak jawatan bertenading semula dalam tempoh 5 tahun, mulai tarikh perletakan jawatannya.

Jika tidak bolehlah rakyat dan khalayak awam saksikan sejauhmana wakil rakyat yang melompat parti dan dapat semula mandat dari pengundi menerusi proses pilihanraya kecil. Di sinilah ruangnya bagi rakyat melihat sejauhmana opportunistik, kecekalan dan keberanian serta pengorbanan seseorang wakil rakyat yang diberi amanah.

Harapannya sama ada kerajaan yang ada sekarang kekal mempertahankan Putrajaya atau kerajaan baru yang akan dibentuk selepas PRU13 nanti, Fasal 6 Perkara 48 Subseksyen 6(5) Jadual Kedelapan Perlembagaan itu  dipinda demi menjernihkan dan memurnikan nilai-nilai demokratik dan keadilan sejagat, yang menjadi impian dan tuntutan setiap insan.

Kuota calon

KUOTA CALON

Saya amat tertarik tulisan Sdr Mohd Sayuti Omar dalam blognya; msomelayu.blogspot.com, tahun lepas, mengenai bakal calon yang akan diturunkan Pas untuk negeri Kelantan dalam Pilihan Raya Umum (PRU) ke 13. Beliau mencadangkan kuota calon Pas untuk negeri Kelantan: 40% calon berlatakbelakangkan pendidikan agama, 30% profesional dan 30% individu yang ada pengaruh dalam masyarakat Melayu Kelantan yang berasaskan luar bandar. Saranan kuota 40:30:30 ini digariskan, untuk Pas mempertahankan kerajaan Kelantan yang telah dibina sejak 21 tahun lalu.

Sebagai badan siasah yang mempertaruhkan perjuangan menegakkan hukum Allah menerusi perjuangan menguasai pemerintahan, tumpuan diberikan kepada mereka yang mempunyai latar belakang pendidikan dan kerjaya agama, menguasai kepimpinan parti. Justeru itu, sejak Pas menyertai pilihanraya pertama sebelum merdeka , pilihan raya Dewan Perundangan Persekutuan Tanah Melayu, Pas meletakkan 11 calon dan menang 1 kerusi menerusi Tuanguru Haji Ahmad Tuan Hussien di Kerian. Antara tokoh-tokoh awal diberi peluang menjadi calon masa itu termasuklah  Zulkiflee Muhammad di Selangor, Mohd Asri Hj Muda di Kelantan Timur.

Dalam pilihan raya umum pertama selepas merdeka PRU 1959, Pas telah berjaya menghantar 12 anggotanya  ke Parlimen. Antara mereka berlatarbelakang agama sebagai Ahli Parlimen Pas pertama: Dr Burhanuddin Mohd Noor (Besut), Zulkiflee Muhammad (Bachok), Mohd Asri Hj Muda (Pasir Puteh), Hassan Adli Hj Arshad (Kuala Terengganu Utara), Othman Abdullah (Tanah Merah), Haji Hussien Rahimi Hj Saman (Kota Bharu Hulu).

Di peringkat Dewan Undangan Negeri Kelantan, dalam PRU 1959, Pas menguasai 28 dari 30 kerusi. Dari seramai 28 ADUNnya, separuh terdiri dari berpendidikan agama termasuk 3 orang guru pondok terkenal masa itu: Tuanguru Haji Daud Yusoff (Tumpat Barat), Tuanguru Hj Che Hassan Ismail (Tendong) dan Tuanguru Haji Haron Sulong (Lemal).

Trend penguasaan golongan agama menguasai barisan calon yang dikemukakan setiap PRU berterusan hingga hari ini, sungguhpun calon-calon profesional dan lain-lain kelompok mengimbangi keseluruhan komponen calon.

Kejayaan Pas mengetengahkan kepimpinan masyarakat tradisional Melayu yang berasaskan luar bandar: ulamak dan berpendidikan Islam, diseimbangkan dengan golongan profesional dan elit terpengaruh, berjaya meletakkan Pas, sebagai satu badan siasah yang dominan dalam masyarakat Melayu. Faktor ini meletakkan kejayaan Pas mempertahankan Kelantan sehingga 1978. Di samping itu, Pas pernah menguasai Terengganu 1959-1961 atas faktor tersebut.

Partai Rakyat Malaya (kemudiannya Partai Sosialis Rakyat Malaya) walaupun memperjuangan sebuah masyarakat adil berasaskan doktrin sosialisme, turut menggabungkan kombinasi calon tersebut. Ini dapat dikesan latarbelakang calon-calon Partai Rakyat di negeri-negeri Pantai Timur, dari PRU 1959 hingga PRU 1974.

Setelah kegagalan Perikatan menerusi UMNO kepada Pas dalam PRU 1959 dan PRU 1964 di Kelantan, UMNO mencuba meletakkan lebih ramai ulamak dan berpendidikan agama sebagai calon dalam PRU 1969 digabungkan dengan profesional. Dalam PRU 1969, UMNO meletakkan calon aliran agama di Kelantan di kerusi Parlimen: Dasuki Haji Ahmad (Pasir Mas Hulu), Hj Ali Hussin, bekas Kadhi (Kota Bharu Hulu), Haji Mohd Salleh Hj Ibrahim (Kelantan Hilir) dan Haji Ahmad Hj Idris bekas Kadhi(Bachok).  Sementara golongan profesional: Tengku Ahmad Rithauddeen, bekas Legal Adviser Kelantan (Kota Bharu Hilir), Mohamed Yaacob, bekas Legal Adviser Terengganu (Tanah Merah), Dr Abdul Aziz Omar (Tumpat), Dato' Abdullah Mahmood, bekas Timbalan SUK Kelantan (Pasir Puteh) dan Dato' Nik Ahmad Kamil, bekas Menteri Besar Kelantan (Ulu Kelantan). Dari 10 kerusi, UMNO menang 4 kerusi (tambahan 2 dari PRU 1964). 

Di peringkat DUN, UMNO meletakkan 8 orang calon aliran agama: Haji Muhamad Idris (Kota Bharu Pantai), Hj Mohd Nor Abdullah (Tendong), Abdullah Hj Yusoff, bekas ADUN Pas (Bandar Pasir Mas), Hj Mohd Nor Daud (Kota Bharu Tengah), Ismail Hj Mamat (Bachok Utara), Hj Mohd Amin Othman (Bachok Tengah), Zakaria Hj Taib (Pasir Puteh Utara), Haji Mohammad Ismail (Pasir Puteh Tengah).  Cuma seorang saja calon UMNO aliran agama yang menang; Haji Mohammad Ismail di Pasir Puteh Tengah, yang mempertahankan kerusi yang dimenangi dalam PRU 1964.

Selepas PRU 1969, calon-calon BN yang diwakili UMNO cuma diletakkan dalam angka yang kecil dalam setiap kali PRU, sama ada di Kelantan atau di negeri-negeri lain.

Bermula PRU 1986, bermulanya Pas di bawah kepimpinan ulamak, di mana satu portion calon Pas adalah terdiri dari latar belakang agama. Di pihak UMNO, nampaknya tidak menampakkan angka besar calon aliran ini. Apakah kegagalan UMNO meletakkan komponen yang tidak kurang kecil calon aliran agama untuk menandingi Pas dalam perebutan menguasai undi di sektor luar bandar sebagaimana penglaman UMNO Kelantan dalam PRU 1969 itu, telah memeritkannya.

Apakah politik kebendaan yang diterjahkan ke atas masyarakat desa, boleh mengembalikan kehebatan UMNO dan BN, sebagaimana sebelum PRU 2008. Dengan senario semasa, BN semakin kehilangan sokongan di kalangan pengundi bukan Melayu, apakah harapan tinggi BN kepada UMNO kali ini untuk mengekalkan kekuasaan. Apakah bentuk taburan calon yang dirancangkan UMNO untuk menghadapi PRU13, yang disifatkan PRU hidup mati.

HALUAN HASSAN ALI SELEPAS INI

Dato' Hassan Ali, Exco Kerajaan Negeri Selangor dan Ahli Dewan Undangan Negeri Selangor kawasan Gombak Setia merangkap Ahli Jawatankuasa Agung Pas Pusat telah dipecat dari Pas pada 8 Januari lalu. Pemecatan Hassan Ali menjadi berita utama media mainstream sebelum 901, hari keputusan penghakiman Dato' Seri Anwar Ibrahim dalam kes liwat. Beliau dipecat di bawah  peruntukan Fasal 82 (9) Perlembagaan Pas, kerana melanggar disiplin parti.

Seorang ahli Exco dan pemimpin Pas yang kontraversi dalam tempoh hampir 2 tahun, menjadikan beliau aktor utama dalam kancah, Pakatan Rakyat yang diserang dari berbagai penjuru khususnya media utama: TV3, dan Utusan Malaysia, di samping beberapa media lain.

Hingga hari ini (15.01.2012), setelah dimaklumkan secara rasmi pada 9 Januari, beliau belum membuat apa-apa tindakan susulan. Namun beliau berhak membuat rayuan kepada Majlis Syura Ulama dalam tempoh 30 hari.

Apakah tindakan beliau seterusnya. Apakah akan buat rayuan atau meminggirkan diri dari parti asalnya. Atau apakah beliau akan mengambil tindakan yang lebih drastik secara solo atau bergerombolan. Banyak ruang tersedia untuk beliau mencari alternatif demi survival politik, perjuangan, serta wadah akidah yang lebih difokuskan, sebagaimana kenyataan beliau sebelum dipecat.

Sejarah keaktifan Pas dalam politik dalam dikesan dalam penyertaan Pas dalam politik pilihanraya. Dalam sejarah, Pas sebagai parti pembangkang, walaupun menguasai kerajaan negeri menghadapi ancaman besar berbentuk pemecatan atau keluar parti. Manifestasi keluar parti atau pemecatan keahlian, sedikit sebanyak menggugat kemantapan dan keyakinan masyarakat massa terhadap parti.

Cabaran terbesar Pas bermula dengan kejatuhan kerajaan Terengganu dalam tahun 1961, semasa kedudukan kerusi dalam Dewan Undangan Negeri Terengganu basil PRU 1959: Pas 13, Perikatan (UMNO-MCA) 7, dan Parti Negara 4. Bila 4 ADUN Pas keluar parti disertai 3 ADUN Parti Negara menyokong Perikatan, undi tak percaya menjatuhkan kerajaan pimpinan Mohd Daud Abdul Samad.

Selepas itu, bermulalah episod keluar parti di kalangan ADUN atau Ahli Parlimen Pas. Othman Abdullah, Ahli Parlimen Tanah Merah dan Setiausaha Agung Pas keluar parti, masuk UMNO. Dalam PRU 1964, dicalonkan oleh UMNO bertanding di kawasan Parlimen Hilir Perak, menentang Naib Yang Dipertua Pas (sekarang Naib Presiden), Hassan Adli Hj Arshad (bekas Ahli Parlimen Kuala Terengganu Utara, sekarang Kuala Nerus).  Beliau menang. Dalam PRU 1969, tidak dicalonkan, dilantik Senator untuk membolehkan beliau dilantik Timbalan Menteri Jabatan Perdana Menteri.

Dalam bulan Ogos, 1968, 5 ADUN Pas Kelantan: Abdul Rahman Mohd Salleh (Pasir Puteh Tenggara), Yusof Abdul Latif (Tanah Merah Barat), Omar Muhamad (Tanah Merah Timur), Abdullah Haji Yusuff (Tok Uban) dan Saufi Idris (Kota Bharu Timur), istihar keluar parti. Mereka istihar masuk UMNO kecuali Abdul Rahman (Ustaz Man Semerak) istihar sebagai anggota Bebas.

Kemudian, tak sampai satu minggu Ustaz Abdul Rahman, Cik Yusof dan Cik Omar istihar masuk Pas semula. Ustaz Man dan Cik Soh adalah anggota Exco masa itu. Abdullah dan Saufi kekal sertai UMNO. Saufi adalah bekas tahanan ISA dan bertanding dalam PRU 1964, semasa dalam tahanan.

Dalam PRU 1969, Abdullah bertanding sebagai calon Perikatan di Bandar Pasir Mas, sementara Saufi pertahan kerusi lamanya. Kedua-duanya kalah kepada calon-calon Pas: Haji Omar Awang (Bandar Pasir Mas) dan Wan Hashim Wan Ahmad (Kota Bharu Timur). Abdul Rahman gagal pertahan kerusi lamanya bila ditewaskan oleh calon Perikatan, Muhamed Idris dengan majoriti 97 undi. Cik Omar berjaya pertahan kerusinya dengan majoriti 68 undi. Sementara Cik Yusof tidak bertanding, dan kerusi Tanah Merah Barat dirampas oleh Perikatan melalui calonnya Hj Nik Abdullah Nik Daud.

Selain keluar parti dan bertanding atas nama Perikatan, kumpulan kepimpinan yang dipecat bertanding bersendirian sebagai calon Bebas menetang Yang Dipertua Pas, Dato' Mohd Asri Haji Muda dalam PRU 1969. Dato' Wan Mustapha Haji Ali (Bekas Ahli Parlimen Kota Bharu Hilir dan Penasihat Undang-undang Pas) menentang Dato' Asri di kerusi Kota Bharu Tengah(sekarang Demit): Dato' Asri dapat 4,917 undi, Hj Mohd Noor Daud (Perikatan) 3,308 undi, manakala Dato' Wan Mustapha cuma perolehi 130 undi sahaja.

Khadijah Sidek, bekas Ahli Parlimen Dungun dan Ketua Dewan Muslimat Pas Pusat menentang Dato' Asri di kawasan parlimen Kota Bharu Hulu 9sekarang Kubang Kerian & Ketereh): Dato' Asri 15,051 undi, Hj Ali Husin (Perikatan) 10,021 undi dan Khadijah cuma dapat 235 undi.

Dato' Wan Mustapha masuk Pas semula. Beliau bertanding sebagai calon Pas dalam Pilihan Raya Negeri 1978 di kerusi Telipot dalam pertandingan 3 penjuru yang menyaksikan undi beliau berada di tempat ketiga dengan 1,376 undi berbanding calon BN 3,949 dan Berjasa 1,918 undi.


PRU 1974, pengalaman Pas sertai pilihanraya sebagai parti pendokong kerajaan menerusi penyertaan ke dalam Barisan Nasional. Kepimpinan Pas yang tidak setuju Pas sertai BN mengubah haluan. Perkara ini lebih jelas di Kelantan. Kumpulan yang dipimpin Mohamad Fakhruddin Abdullah (bekas Ahli Parlimen Pasir Mas / bekas pemimpin kesatuan guru), menentang BN menerusi gabungan Barisan Bebas Bersatu.

Barisan Bebas Bersatu membarisi tokoh-tokoh yang tidak kurang hebatnya selain Cikgu Mat Fakhruddin: Wan Hassan Wan Daud (bekas Ahli Parlimen Tumpat dan ADUN Tok Uban), Yusof Abdul Latif (bekas ADUN Tanah Merah Barat), Abdul Aziz Abdullah (peguam terkenal di Kota Bharu, calon Pas melawan Tunku di Kuala Kedah, PRU 1969), Cikgu Musa Salleh (bekas Yang Dipertua Persatuan Melayu Semenanjung (Pemas), Hj Wan Ismail Wan Ahmad (Setiausaha Dewan Ulamak Pas Kelantan). Di samping itu, muka-muka baru profesional seperti Hassan Ishak(peguam), Yusof Hj Mohd Noor(peguam), Hanifa Ahmad(PTD), Abdul Rashid Ahmad (Pensyarah UM).

Kumpulan penentang kemasukan Pas ke dalam BN ini, gagal meletak calon di semua kawasan membolehkan BN menang tak bertanding di 4 kerusi parlimen dan 1 kerusi Dun. Cuma seorang saja calon mewakili Pas yang menang tak bertanding iaitu Hj Mohd Zain Abdullah di Bachok. Di kawasan Parlimen Bachok, kumpulan ini gagal meletakkan calon di kerusi Parlimen dan 2 kerusi Dun. BN tidak menang tanpa bertanding kerusi Dun kerana Partai Sosialis Rakyat Malaya (PSRM) meletak calon di Perupok dan Jelawat.

Barisan Bebas Bersatu yang menggunakan lambang "bas" sebagai lambang pilihan utama, gagal memenangi sebarang kerusi dan kalah dengan majoriti besar di hampir semua kerusi. Cuma di Dun Selising, Drs Abdul Rahman Hj Ahmad kalah 207 undi kepada calon BN (Pas) Ustaz Abdul Kadir Mat Saat: Bebas 3,686,  BN 3,893. Di 34 kerusi Dun yang lain, 30 kerusi kalah lebih 2,000 undi dan 4 antara 1,000 hingga 2,000 undi. Bagi kerusi Parlimen, kekalahan terendah di Kuala Krai 7,530 undi, kerusi lain melebihi 8,000 undi.

Abdul Aziz Abdullah cuma dapat 658 undi di Tendong, berbanding Dato' Mohamad Nasir (BN-Pas) 5,708 undi. Cikgu Mat Fakhruddin perolehi 724 undi di Lemal, manakala calon BN-Pas, Tuanguru Haji Harun dapat 3,707 undi. Cik Soh (Yusof Abdul Latif) bekas ADUN Tanah Merah Barat yang menentang sahabat lamanya Cik Omar Mamat di kerusi Bukit Panau, cuma dapat 442 undi saja berbanding 4,969 undi dipungut calon BN-Pas, Cik Omar.

Hasil PRU 1974, memaparkan mandat besar diberikan kepada kepimpinan Pas serta perestuan massa terhadap keputusan Pas menyertai BN. Sampel analisis dikutip berdasarkan Pas Kelantan, kerana Pas menguasai Kelantan pada masa itu.

Cikgu Mat Fakhruddin, aktif semula dalam Pas hingga akhir hayat.
Sungguhpun, hasil PRU 1969, memperlihatkan pengaruh Pas di Terengganu tidak kurang hebatnya apabila Pas memenagi 11 kerusi Dun berbanding Perikatan 13 kerusi, sedangkan undi popular Pas mengatasi jumlah undi diperolehi Perikatan. Bila Pas menyertai BN, tiada gerakan besar di kalangan ahli Pas menentang sebagaimana pengalaman Kelantan. Justeru itu, saingan PRU 1974 di Terengganu adalah antara BN (UMNO-Pas-MCA) dengan PSRM. BN hilang satu kerusi saja, di kerusi Dun Batu Buruk, kepada calon Bebas. Calon Bebas yang menang, Hj Wan Mutalib Salleh, adalah ahli UMNO dan pernah bertanding mewakili Perikatan di kerusi berkenaan dalam PRU 1969, tetapi kalah kepada calon Pas. Kesan tentangan tindakan Pas sertai BN, tidak terlalu signifikan.

Akibat krisis dalam BN antara kepimpinan UMNO dan Pas, yang membawa penyingkiran Pas dari BN, November 1977. Kepimpinan Pas berpecah kepada dua kumpulan: kekal dalam Pas dan keluar parti. Mereka keluar parti: tubuh parti baru, Barisan Jemaah Islamiah SeMalaysia (Berjasa) dan tak sertai mana-mana parti.

Dato' Asri (Menteri Kemajuan Tanah), Abu Bakar Omar (Timbalan Menteri Kesihatan), Mustapha Ali (Timbalan Menteri Sains & Teknologi), Zahari Awang (Setiausaha Parlimen, Kementerian Luar), Abdul Wahab Yunus (Setiausaha Parlimen Kementerian Kewangan), Yusoff Rawa (Duta Malaysia di Iran) kekal bersama Pas. Muhamad Nasir (Menteri Besar Kelantan) dan Hassan Adli (Menteri Kerajaan Tempatan & Perumahan) keluar parti.

Dalam PRU 1978, Pas cuma menang di 5 kerusi Parlimen saja, yang berjaya pertahan kerusi ialah Hj Nik Abdul Aziz Nik Mat (Pengkalan Chepa), Hj Mohd Zain Abdullah (Bachok) dan Ustaz Abu Bakar Omar (Kota Setar). Ustaz Hassan Adli menang di Bagan Datoh sebagai calon BN, tanpa menyertai mana-mana parti komponen.

Muhammad Nasir dibantu Wan Hashim Wan Ahmad (bekas ADUN Kota Bharu Timur) menubuhkan Berjasa. Dalam PRN Kelantan 1978, calon-calon Berjasa dibarisi calon-calon Barisan Bebas Bersatu (1974) seperti Hanifa Ahmad, Daud Yatimee, Tahir Aziz, Umar Ibrahim, Tengku Iskandar Tengku Ahmad, Ismail Abdullah (Pak Wil Golok). Berjasa menang 11 kerusi dan bentuk kerajaan bersama BN (UMNO-MCA).

Satu kumpulan bekas calon Bebas Bersatu menubuhkan Ikatan Muslimin Insaf Malaysia (IMAM). Antaranya Cikgu Musa Salleh, Wan Ismail Wan Ahmad dan Muhammad Yusoff (Mat Cetong). Mereka bertanding atas nama calon bebas kerana parti ini tak sempat didaftarkan. Semua kalah dengan perolehan undi yang rendah.

Abu Bakar Hamzah, ahli Parlimen outspoken penggal Parlimen 1964-1969, sewaktu jadi Ahli Parlimen Bachok. Masa pembentukan kerajaan campuran Pas-Perikatan 1973, masa itu beliau adalah Setiausaha Agung Pas dan pernah menjawat Naib YDP Pas Pusat, dilantik Senator dan Setiausaha Parlimen Kementerian Kewangan. Pernah dipecat dari Pas. Membentuk sebuah parti politik tetapi tak sempat diluluskan pendaftaran. Beliau kembali semula bersama Pas hingga akhir hayat.

Dato' Asri letak jawatan sebagai YDP dan keluar Pas, menubuhkan Hizbul Muslimin (Hamim) dalam tahun 1983. Keluar parti bersamanya: Wan Ismail Ibrahim (bekas Timbalan Menteri Besar Kelantan), Zahari Awang, Wan Sulaiman Ibrahim (bekas MP), Nik Mustapha Shafie (bekas ADUN), Salahuddin Abdullah (bekas ADUN), Dato' Nik Man (bekas Timbalan Menteri Besar Kelantan), Dato' Ishak Lotpi (bekas Menteri Besar Kelantan).

Dalam tahun 1988, Dato' Asri dan kumpulannya gagal membubarkan Hamim. Mereka menyertai UMNO. Hamim dipimpin oleh Dato' Sudin Wahab (bekas ADUN dari Kedah).

Nakhaie Haji Ahmad, Naib Presiden Pas dan bekas Ahli Parlimen Baling, keluar parti dalam tahun 1987, semasa kerajaan BN melaksanakan Operasi Lalang. Kemudian masuk UMNO.

Dalam tahun 1989, Pas menyertai Parti Semangat 46, Berjasa dan Hamim, membentuk Angkatan Perpaduan Ummah (APU) untuk hadapi PRU ke 8. Mustapha Taib, Mohd Nor Deris, Ghazali Ahmad, antara nama-nama yang menentang kerjasama Pas dalam APU, keluar Pas, masuk UMNO.

Hassan Ali yang pernah menjawab Naib Presiden Pas dan Pesuruhjaya Pas Selangor, satu nama hebat dalam arena politik tanahair mutakhir ini. Apakah tindakan beliau selepas ini demi servival politiknya. Apakah pilihan beliau sebagaimana tindakan bekas-bekas kepimpinan terdahulu. Pilihan dan alternatif mana jadi tindakan beliau atau tindakan pemimpin mana jadi rujukan:

1. Othman Abdullah (bekas Setiausaha Agung & bekas MP Tanah Merah)
2. Muhammad Fakhruddin Hj Abdullah (bekas MP Pasir Mas)
3. Abu Bakar Hamzah (bekas Setiausaha Agung, bekas Naib YDP & bekas MP Bachok)
4. Muhammad Nasir (bekas Menteri Besar Kelantan)
5. Mohd Asri Hj Muda (bekas YDP Pas  & bekas Menteri Besar & Menteri Pusat)
6. Hassan Adli Arshad (Penglima Jihad Pas & bekas Menteri Pusat)
7. Nakhaie Hj Ahmad (bekas Setiausaha Agung, bekas Naib YDP & bekas MP Baling)

Ada keluar Pas dan masuk semula Pas, aktif hingga akhir hayat. Ada keluar Pas masuk UMNO, jadi tenaga penting UMNO , hingga kahir hayat. Ada keluar Pas tubuh parti baru, akhir hayat dalam parti baru. Ada keluar Pas, masuk UMNO, bersara terus dari politik. Yang mana satu idaman kalbu Hassan Ali yang pernah menduduki tangga Naib Presiden. Jawatan yang pernah diduduki oleh Mohd Asri Hj Muda, Abu Bakar Hamzah, Hassan Adli, Abu Bakar Omar dan Nakhaie Hj Ahmad.

Begitulah nasib mereka yang dipecat, disingkir dan yang keluar dari parti Pas yang telah membantu mengangkat seseorang. Ada yang tersingkir kerjaya politik. Ada yang aktif tapi tak bermaya dalam harakah baru. Ada yang terpinggir dalam parti baru. Ada yang dapat gandakan rezeki dan habuan dunia dalam wadah baru.

NAJIB MENCARI WINNABLE TIMING

Teka-teki bila Pilihan Raya Umum ke 13 (PRU13) akan diadakan, mula dibicarakan sejak Mac 2011. Paling akhir dijangkakan pada 11.11.2011. Logiknya, diasaskan kepada minat Perdana Menteri, Dato' Seri Mohd Najib Abdul Razak, pada angka 11. Tambahan pula, bajet 2012, yang dibentangkan pada 7 Oktober 2011, dihidangkan dengan beberapa ganjaran untuk rakyat, dari berbagai golongan. Ganjaran RM500 setiap isi rumah berpendapatan di bawah RM3000 sebulan, skim perkhidmatan baru untuk kakitangan awam yang menawarkan pengubahan struktur, bantuan RM100 setiap murid sekolah, baucar RM200 setiap pelajar IPTA.

UMNO mengadakan perhimpunan agung tahunannya akhir November dengan beberapa peringatan penting. Antaranya kata Presiden parti: PRU13 adalah "luar biasa". Apa maksud "luar biasa" mendedahkan berbabagai tafsiran kepada publik. Juga diingatkan parti mengutamakan winnable candidates (calon boleh menang). Parti perlu berkorban dengan rakan-rakan komponen, mempastikan calon boleh menang diletakkan bertepatan dengan keperluan dan pengundi setempat dan keperluan semasa. 

Berakhirnya tahun 2011, tanpa sebarang clue atau bayangan bila PRU13. DS Najib yang mengambil alih jawatan dari Dato' Seri Abdullah Ahmad Badawi (sekarang Tun) dalam tahun 2008, perlu mendapat mandat sebagai Perdana Menteri. Berbeza dengan DS Abdullah, yang mengambil masa yang singkat, tak sampai 6 bulan pegang jawatan PM, dengan keyakinan yang tinggi terus bubar Parlimen  untuk PRU11, yang diadakan pada 24 Mac 2004.

DS Abdullah memanggil pilihanraya umum untuk dapat endorsement dari rakyat semasa Barisan Nasional berada dalam zon selesa, sama seperti tindakan diambil oleh PM kedua, Tun Abdul Razak Hussien.

Tun Razak bubar Parlimen dalam bulan Julai 1974 untuk dapat mandat selepas berjaya membentuk BN yang dianggotai Perikatan (UMNO-MCA-MIC) bersama Pas, Gerakan dan PPP dari Semenanjung, anggota Perikatan Sabah (USNO-SCA) dan Perikatan Sarawak (Parti Bumiputera-Parti Pesaka-SUPP). Di samping itu, semakan persempadanan kawasan pilihanraya 1973, telah selesai, dengan penambahan 10 kerusi Parlimen.

BN di bawah kepimpinan menang besar, paling cemerlang selepas merdeka. BN menang 135 dari 154 kerusi Parlimen atau 87.66%. BN juga sapu bersih semua kerusi DUN di Perlis, Kelantan dan Pahang. Kemenangan besar BN difokuskan kepada 3 faktor: pembentukan BN, mandat PM baru dan kesan persempadanan kawasan pilihanraya.

DS Abdullah senasib dengan pengalaman Tun Razak. DS Abdullah memanggil PRU11 selepas selesai semakan persempadanan kawasan pilihanraya 2003 , yang menghasilkan 27 kawasan Parlimen baru. Zaman Tun Razak dulu, persempadanan kawasan pilihanraya bertumpu menambahkan kawasan Parlimen majoriti pengundi Melayu, untuk mengimbangi penguasaan kuasa politik Melayu yang terjejas sebagaimana hasil PRU3 (1969).

Semakan persempadanan kawasan pilihanraya 2003, dianalisiskan memperkukuhkan BN, setelah kemerosotan sokongan pengundi Melayu kepada BN dalam PRU10 (1999). Di Semenanjung, 21 kawasan Parlimen baru diwujudkan: 8 kawasan majoriti Melayu, 10 kawasan campuran dan 3 kawasan majoriti bukan Melayu.

Dalam PRU11, BN dibawah kepimpinan Perdana Menteri baru, telah mempamirkan kejayaan yang paling cemerlang, berbanding 10 PRU sebelumnya. BN menang 199 dari 219 kerusi Parlimen atau menguasai 90.86% kerusi di Parlimen. Dari segi undi popular, BN perolehi 4,472,643 undi dari jumlah 7,009,585 keluar mengundi untuk kerusi Parlimen atau 63.81%. BN juga kuasai 453 dari 505 kerusi DUN yang dipertandingkan atau 89.70%.

Kejayaan BN dibawah DS Abdullah atas 2 faktor: mandat PM baru dan perubahan sempadan kawasan pilihanraya. Dasar negara belum dapat dikesan dalam tempoh 5 bulan sebagai PM.

Pengalaman Dr Mahathir Mohamad berlainan dengan Tun Razak dan DS Abdullah. Dr Mahathir membubarkan Parlimen dalam tempoh Parlimen ke 5 berusia 3 tahun 9 bulan sahaja. PRU6 diadakan pada 22 April 1982, sementara PRU5 pada 8 Julai 1978. Dr Mahathir, yang mengambil tugas dari Tun Hussien Onn dalam tahun 1981, tidak menunggu Parlimen ke 5, masuk tahun keempat.

PRU6 diadakan untuk memberi mandat kepada Dr Mahathir selaku PM baru tanpa perubahan sempadanan kawasan pilihanraya, menghasilkan BN berjaya perolehi 60.54% undi popular bagi kawasan Parlimen, berbanding 57.20% dalam PRU5. BN menang 132 kerusi dari jumlah 154 kerusi Parlimen atau 85.74% berbanding 130 kerusi atau 84.41% dalam PRU5. Itu pun kerana 8 kerusi Parlimen di Sabah dan Sarawak dimenangi oleh calon-calon Bebas, perebutan pencalonan BN sesama anggota komponen. Kerusi pembangkang utama, DAP merosot, Pas kekal.

Di samping mandat serta keyakinan kepada kepimpinan baru, kemasukan Anwar Ibrahim, Presiden Angkatan Belia Islam Malaysia (ABIM) ke dalam UMNO, beberapa hari sebelum hari penamaan calon, sedikit sebanyak berlaku swing undi orang Melayu ke BN. Label ultra Malay kepada Dr Mahathir, tidak menjejaskan perubahan undi bukan Melayu kepada BN. Agenda utama negara, Dasar Ekonomi Baru (DEB), menjadi harapan rakyat untuk keadilan ekonomi serta keseimbangan antara kaum, menyokong tuntutan pembentukan sebuah kerajaan yang kuat. Mandat besar perlu dipamirkan.

Bagaimana pula dengan endosement rakyat kepada PM baru, DS Najib. Najib belum diuji menerusi medan tempur sebenar. 16 pilihanraya kecil dan Pilihan Raya Negeri Sarawak (DUN Sarawak) diadakan semenjak Najib jadi PM, tidak menepati untuk dijadikan sebagai sample mandat rakyat. BN menang 8 PRK dan kalah 8. BN rampas dua kerusi Pakatan Rakyat: Hulu Selangor dan Galas, sebaliknya hilang dua: Kuala Terengganu dan Sibu. Jadi kesimpulannya 50:50.

Ramalan umum 11/11 tidak menjadi. Ramalan terbaru pula lepas sambutan Tahun baru Cina, sebulan lagi. Alasannya: pengundi berbangsa Cina ambil cuti panjang musim perayaan tersebut, tidak akan bercuti atau diberi cuti lagi (sektor swasta khasnya). Akibatnya, peratus keluar mengundi di kalangan pengundi Cina akan merosot, menyebabkan undi Pakatan Rakyat akan terjejas, kerana trend sokongan bukan Melayu kepada parti-parti Pakatan sebagaimana 16 PRK dan PRN Sarawak.

DS Najib mengambil masa yang lama untuk dapat mandat dari rakyat, sudah tiga tahun. PM sebelum ini, Tun Hussien, Dr Mahathir dan DS Abdullah, ambil masa singkat, untuk memangggil PRU. Masa diambil Tun Razak bubar Parlimen, diambil kira Parlimen digantung dan pentadbiran negara di bawah Majlis Tindakan Negara (MAGERAN). Tempoh 3 tahun, terdedah pada banyak lubang dan lopak yang tak tertimbus.

Feel good factor pentadbiran Najib mengundang harapan baru untuk memperkukuhkan cengkaman penguasaan BN. Ini dapat dikesan dari faktor berikut;

1. Agenda 1Malaysia
2. Perubahan kuota biasiswa tajaan JPA dari 90:10 ke 55:45, nisbah Bumi:Non-Bumi,
3. Program-program transformasi politik,
4. Program-program transformasi luar bandar
5. Insentif-insentif untuk membantu beban rakyat sebagaimana bajet 2012
6. Model Ekonomi Baru (NEM)
7. Pembentukan Parliamentary Select Committee on Electoral Reform: komitmen kerajaan menangani tuntutan Bersih 2.0

Di samping itu, faktor yang memihak kepada BN, memberi kelebihan menyaingi pembangkang;

1. Menggunakan elemen rasis, mengongkong undi Melayu,
2. Mengawal media mainstream, disokong oleh tiada media alternatif di luar bandar
3. Penggunaan jentera kerajaan.

Tahun baru bermula, dengan desingan pendapat popular awam tahun 2011 "the year the government repeatedly changed its mind." Masa Bersih 2.0, hen,dak adakan perhimpunan, Najib kata boleh buat di Stadium Merdeka. Lepas itu, di hari lain, beliau maksudkan di Stadium Shah Alam. Pada 27 September, sebut hendak hapuskan kuota Bumiputera, 3 hari kemudian, jelaskan bukan bermaksud hendak buang kuota. Beberapa orang menteri kanan, buat satu statement, tak sampai seminggu, salahkan media silap buat petikan. Seringkali, publik dihidangkan dengan kenyataan yang kontroversial.

Slogan "rakyat didahulukan, pencapaian diutamakan", trade mark pentadbiran Najib, tidak menjanjikan jaminan BN bersiap siaga menguasai PRU13. Faktor-faktor sebutan semasberikut boleh merenggangkan kesimpatian serta kesangsian pemilih kepada BN:

1. Laporan Audit Negara mengenai pinjaman mudah RM250 juta kepada National Feedlot Corp (NFC),
2. Laporan Audit Negara penggunaan kewangan Majlis Agama Islam Wilayah Persekutuan sebanyak RM63,000 untuk penyelesaian kes mahkamah,
3. Peaceful Assembly Act 2011: diumum 16 September dan dilulus 24 November, publik mempersoalkan akta ini diluluskan secara tergesa-gesa.

Impian rakyat sivil rata-ratanya hendakkan sebuah negara bangsa yang tersemainya nilai-nilai tadbir urus dan amalan hidup bermasyarakat berikut:

• akauntabiliti dan ketelusan
• lebihkan usaha-usaha ke arah perpaduan kaum
• penafian pengenalan warna kulit dan kaum, dalam semua urusan
• mempertahankan undang-undang demi untuk keadilan sosial
• penafian karenah birokrasi
• kurangkan argument di kalangan orang politik
• kurangkan bicara mengenai perkauman
• kebebasan bersuara
• persamaan hak setiap orang, sebagaimana termaktub dalam Perlembagaan.

Faktor bread and butter yang menjadi penentu naik turun sokongan pengundi kepada sesebuah parti, masih menjadi dominant di kalangan pengundi tertentu. Perubahan latar belakang pengundi first time voters yang berbeza, sukar dijinakkan dengan sajian bersifat material atau pengisian perut tersebut.  Meminjam kata Dr Sivamurugan Pandian dari USM, "voters now are discerning and they vote based on issue".

Tuntutan semasa jauh berbeza dengan iklim yang dihadapi semasa Dr Mahathir dan Tun Hussien Onn membubarkan Parlimen dalam tahun 1978 dan 1982, tanpa semakan kawasan pilihanraya.  Penangguhan pemilihan jawatankuasa UMNO di berbagai peringkat, juga diikuti MCA dan Gerakan, seolah-olah BN sedang mencari winnable timing untuk membolehkan Parlimen dibubarkan di waktu yang sesuai.

Hakikinya, penggal Parlimen semasa akan berakhir April 2013. Masih ada ruang waktu untuk menjernihkan situasi untuk membina winnable timing. SUPP, sebuah anggota komponen BN, baru selesai adakan pemilihan jawatankuasa agung. Bagitu juga dengan Pas. PKR buat pemilihan tahun lepas.

Menariknya PRU13, kerana PRU12, prestasi BN paling buruk dalam sejarah. Bangkitkah BN menafikan tsunami 2008, dalam usaha PM mendapatkan mandat. Usaha mendapatkan endosement ini, sangat berbeza dengan suasana yang dihadapi 5 orang PM sebelum ini.

Meminjam kata seorang pemerhati: Najib must regain 2/3 majority or at least match Abdullah's victory margin. Dengan kata lain, Najib mesti dapat mandat dalam apa bentuk sekalipun.

Harapannya, cepat atau lambat PRU13, sebuah negara yang aman dengan pentadbiran yang telus serta jaminan semangat demokrasi berparlimen dipertahankan. Inilah cita-cita murni, rakyat yang cintakan pembinaan negara bangsa yang kuat, dengan kesejahteraan ekonomi, kestabilan politik dan keadilan sosial.

Kata ahli astrologi Cina, tahun naga 2012 adalah lambang perubahan. Terpulanglah kepada tafsiran dan kupasan setiap individu.